 |
| Eens… |
Toen de winter t’rug was,
In het gras bevroren dauw,
In de dagelijkse zorgen,
In het grijze wolken grauw,
In het huilen van de wolven,
In bevroren donker kou,
In het bos zo zwaar bedolven,
In kastelen van het blauw,
In dat onverkort gevoelen,
In de diepte
tot bij jou.
