 |
| Gerrit Willem Knap, “Oude huizen te Amsterdam”, 1925, Stedelijk Museum |
Ik erger me al jaren aan de enorme depots van musea. Al die schilderijen die jaar in jaar uit onbekeken blijven. Hoeveel zouden die niet opbrengen als ze op de markt werden gebracht. Er zou nooit meer overheidssteun nodig zijn. Maar niemand in de politiek die ooit deze vraag durft te stellen. In Den Haag snappen ze er überhaupt niks van als het om dit soort dingen gaat.
De markt zou verzadigd raken, vertelde iemand uit de kunsthandel mij, desgevraagd. De prijzen zouden dalen, in elk geval aan de onderkant van de markt. En daar had hij dan weer last van. Overal spelen belangen. Maar laat die prijzen maar zakken. Hoe mooi zou het zijn als kunst wat toegankelijker werd voor een gewone beurs. Voor mijn beurs.
Ik zou het schilderij van Gerrit Willem Knap wel voor een zacht prijsje willen kopen. Dat zou hier wel passen. Knap is buiten zijn familie schier vergeten. Maar voor een doek als dit zou zeker een markt zijn. Nu heeft niemand er iets aan. Het is al wat dat het museum de schilderijen op internet zet tegenwoordig, in Rotterdam hebben ze een depot opengesteld, maar eigenlijk is het ongehoord hoe het gaat.
Kunst is gemaakt om bekeken te worden.
