Bernard Plossu, 1981 |
Mooie foto uit de zomer van 1981.
Het waren goede dagen. Ik zie ons zitten voor het pubtentje, potteren met wat eten. Op de transistor-radio volgden we de Tour de France. Een dikke Freddie Maertens won bij zijn terugkeer in het peloton zomaar vijf zes etappes. Dat weet ik nog.
Ik weet dat we in Salisbury waren en in de kathedraal naar de verweerde vlaggen keken van militairen die gesneuveld waren in Waterloo, onder Nelson. Bij Stonehenge gingen we toch maar niet naar binnen omdat het te duur was. Wel kocht ik een antieke prent, die ik nog steeds heb.
Een mooi meisje in de pub dacht dat ik uit Schotland kwam, vanwege mijn accent. Na twee weken in Engeland lukte het goed met mijn Engels. Daar ben ik nog steeds trots op. Laatst zei ik het nog tegen mijn kinderen.
Charles en Diana trouwden en we liepen alleen over het lege strand van Hastings. Daar maalden we niet om. Het weer wilde maar niet beteren. Op de terugweg misten we de veerpont en bleven we de hele nacht wakker, alweer in de regen.
Wie wil dit eigenlijk allemaal weten. We wisten niet wat nog ging komen. Je weet nooit wat gaat komen en dat is goed zo. Alles is goed als je het van een afstandje kunt bekijken. Het regende veel in 1981, maar het was goed zo, van een afstandje.