 |
| Illustratie bij Pan door Hermann Naumann |
Op vakantie neem ik al jaren een boek van Hamsun mee. Als het boek wat ik wil lezen niet pakt kan ik altijd op iets terugvallen dat zekerheid biedt. Zo steek ik in elkaar. Wederom Hamsun. Deze keer neem ik Pan mee, in het Duits.
"Waarom?
Vraag het de wind en de sterren, vraag het de God van het leven; want geen ander kent het antwoord.
Vraag het het stof op de weg en het vallende loof.
Vraag het de raadselachtige God van het leven; want geen ander kent het antwoord.
Vraag het de twaalf maanden en de schepen op zee.
Vraag het de raadselachtige God van het hart...".
Als er geen antwoorden zijn is er geen waarom!
Er is alleen mysterie. In de krachten van de natuur, in de harten van de personages. Van Glahn, Edvarda, van Eva. Zo lang je het niet doorgrond kun je blijven lezen. Blijven leven. We gaan door, altijd weer, alleen omwille van het mysterie. Omwille van waarom. En vervolgens zijn we het weer vergeten. Een mens is een voortdurende reeks van stemmingen, citeer ik Singer. Meer niet.
En ik ga weer verder met inpakken,
