 |
| Carl Larsson, “Framför spegeln” , 1898 |
Nog een keer Carl Larsson. Vrouw voor de spiegel. Ik ben op vakantie en dit schilderij blijft op mijn netvlies. Vier jaar geleden was ik in Zweden en hing het in het hotel waar ik verbleef. Ook toen al zette ik het ergens op mijn blog. Ik ben niks veranderd. Alles blijft zich herhalen. Misschien had ik schilder moeten worden. Of fotograaf. Altijd hetzelfde thema. Ik kijk op eenzelfde wijze als Larsson, concludeer ik. In het bijzonder als ik met vakantie ben. Ik ben een gezegend mens. Nog altijd kan ik dat zeggen. Ik zeg het zo vaak ik kan. Dat helpt, vertel ik mijn cliënten. Wat de dag van morgen brengt zien we dan wel weer.
