 |
| Felix Vallotton, “La visite”, 1887 |
Het bezoek. Haute de forme.
Vallotton is de meester van het suggestieve. Zoveel in het leven blijft verborgen. Iedereen heeft zijn vermoedens. Niemand weet het zeker. Toon mensen het schilderij en vraag ze hun verhaal te vertellen. Wat komt er op? Wat zie je weer gebeuren. Zie het als een soort Rorschach test. Ze zullen vertellen over zichzelf. Allemaal eender, allemaal anders.
Ook ik zal het hebben over mezelf als ik mezelf thuis zie komen. Ik voel de boze jaloezie. Het piepen van de deur, die vergeten is te sluiten. Ik spits mijn oren. Dan zie ik de stok, die lijkt te wijzen op een heer op leeftijd. Stel ik mijn eerste gedachte bij? Hoe sterk houd ik vast aan mijn eerste indruk? Ik weet nog steeds niet of er niks gebeurd is. We zullen het nooit weten! Dat is wat Vallotton wil zeggen.
