 |
| Ti-Raleigh in de Tour van 1980. Nederlands teintje. Bertje Oosterbos op kop. |
In de jaren zeventig en tachtig volgde ik intensief het wielrennen. Ik zag Jan Raas wereldkampioen worden. Meermaals reden we de Amstel Gold Race achterna, waar telkens ook weer Raas met de overwinning ging slepen. Op vakantie weken we uit naar de Alpen.
In 1980 stak TI-Raleigh als wielerploeg torenhoog boven de rest uit. Negen Hollanders en een Belg. Er werden elf etappes gewonnen. Zoetemelk won de Tour (dat Hinault niet mee kon doen vanwege een kniekwetsuur zijn we gemakshalve al lang weer vergeten).
Dit jaar had ik redelijk veel tijd om te kijken en zag ik iets vergelijkbaars. Een Nederlandse ploeg die mijlenver boven de rest uittorende. Alleen geen negen Hollanders, maar slechts eentje die meedeed, en die ook nog eens uitviel. Maar toch!
In 1978 zag ik ook iets vergelijkbaars, toen Festina het peloton domineerde. Virenque, Brochard. Renners die kort tevoren nog tot de grote middelmaat behoorden waren ineens topcoureurs. Net als bij Armstrong hadden we niks in de gaten. Zelfs Mart Smeets niet.
Ik kijk nog steeds met heel veel plezier naar wielrennen, ook al al rij ik ze niet meer achterna. Geen sport die meer televisiegeniek is. Een bijzondere editie weer, dit jaar. Zo lang je niks weet geloof je alles. Je moet wel. Anders is de lol en snel vanaf.
