 |
| Bessie MacNicol, “Elizabeth Reading”, 1897 |
Als een etser op glas,
Een schrijvertje op het water,
Zo breekbaar als het leven was,
Voor jou
en ook voor later,
Een patroon dat nooit bewegen wil,
Een lijster en het lied,
De broosheid maakt de wolken stil,
De eeuwigheid die vliedt,
Door een kabbelend beek,
Zo lang alweer geleden,
Een onbekende streek,
alweer,
Een leven lang
gemeden.
