 |
| Andermaal |
“Je bent steeds met kunst bezig, maar gaat nooit naar een museum”. Het is ook weer lange tijd geleden.
Nog nooit was ik in het Mauritshuis geweest. Twee jaar geleden was ik er voor het eerst. Waarom zou ik het Meisje met de parel in het echt willen zien? Bij het pronkstuk van het museum was het druk. Iedereen kende het schilderij. Niemand was verrast. Allemaal waren ze verrukt. Of vonden dat ze het moesten zijn. De rest van de kunstwerken trok weinig aandacht. Flegmatisch liep iedereen zijn rondje.
Ooit liep in met mijn gezin door Lucca. Mooi weer. Er was een tentoonstelling van Chagall, toevallig liepen we er langs. Ik houd van Chagal. Met je familie op vakantie ga je geen schilderijen bekijken. Eigenlijk met niemand. Schilderijen kijken doe je alleen. Met zijn allen zochten we een terrasje. Foto bij het standbeeld van Puccini. Mooie dag.
Ooit zat ik in Tate zwijgend voor het werk van Mark Rothko, samen met mijn vrouw. En ineens begreep ik wat het boek niet kon bieden. Ik stapte erin, voelde de connectie. Soms is het anders. Niets geldt voor alles. Alles geldt voor niets.
“A painting is not a picture of an experience, but is the experience,” zei Rothko. Als dat lukt is het de moeite.
