 |
| Louis Abel-Truchet, “Le Quatorze Juillet”, 41 x 32,2 cm, 1893 |
Klein requiem.
Louis Abel-Truchet (1857-1918) werkte aanvankelijk als kleine winkelier, met schilderen als hobby. In 1890, toen hier 33 was, schreef hij zich in bij de Académie Julian en richtte zich op de schilderkunst. Al snel had hij redelijk succes en exposeerde hij op de Salon d’Artistes Françaises en de Salon d’Automne. Het meest bekend werd hij om zijn stadsgezichten van Montmartre.
Abel-Truchet was een vurig nationalist. Hij maakte meerdere schilderijen van de Quatorze Juillet. Bovenstaand werk, gesloten, zonder lucht of doorkijkje, wordt compositorisch opgehaald door de decoraties, waar zelfs de figuren deel van uit lijken te maken. Doorheen alle somberheid voelen we de opwinding van de nationale feestdag, het klapperen van de vlaggen, het vuur in het hart der Fransen.
Abel-Truchets patriotisme bleek andermaal tijdens de Eerste Wereldoorlog. Op 57-jarige leeftijd nam hij vrijwillig dienst in het Franse leger. Als luitenant overleefde hij meerdere grote veldslagen, tot hij tegen het einde van de oorlog, op 9 september 2018, toch nog zwaar gewond raakte en in het harnas overleed. Eenenzestig jaar oud, geen leeftijd om te sterven.
Tegenwoordig kijken we anders naar patriotisme. Kijken we anders naar ons verleden, naar wat we nog vieren. Ik kijk zo ook anders naar de werken van Abel-Truchet over de veertiende juli. Anders dan de schilder zelf zal hebben gewild, zo vermoed ik. We vieren nog steeds onze feesten, maar het voelt toch allemaal net even anders. Beter wil ik niet zeggen! Dat is niet aan mij!
 |
| Nogmaals de veertiende juli door Abel-Truchet, ca. 1900 |
