Eind jaren tachtig woonde in in het centrum van Eindhoven en om de hoek was een antiquariaat. Daar hadden ze eerste drukken, ik herinner me Van Eeden Van de koele meren des doods, Terug tot Ina Damman van Vestdijk, en ook twee tweede drukken van Nescio’s Dichtertje uit 1933, misschien wel de meest gewilde tweede druk in de Nederlandse literatuur. De boeken stonden achter glas en kosten boven de honderd gulden, wat ik toen niet kon betalen, of - pas getrouwd - in elk geval niet kon verantwoorden. Ik fantaseerde over een inbraak, wat ik natuurlijk niet heb gedaan. Als - toen al - fervent Nescio liefhebber had ik best wat risico willen lopen, lang bezon ik me op een plan, maar het antiquariaat ging weg en de kans ging voorbij.
Twee weken geleden deed zich een nieuwe kans voor: de tweede druk van Nescio stond op Marktplaats, in een voor negentig jaar oud uitstekende staat. Ik bood en kreeg het voor 45 euro, exclusief verzendkosten. Nu heb ik de eerste en tweede druk en zou ik volmaakt gelukkig moeten zijn. Probleem is dat zulk een geluk bij mij nooit heel lang aanhoudt. Morgen zie ik wel weer een ander boek staan dat me gelukkig zal maken en zo blijf ik bij voortduring zoekend. Maar misschien is dat wel waar het om draait in het leven. Jagen achter geluk, klein of groot, dat ons uiteindelijk altijd weer een stap vooruit snelt.
Maar voor vandaag ben ik blij. En daar gaat het om.
