Waarom schrijf ik eigenlijk over de actualiteit? Soms moet het. Heel soms, als ik voel dat het nodig is. Maarten van Rossum zat bij De slimste. Hij vond het erg dat de Nederlandse jeugd zo weinig geschiedenis leert. We leren niks van de geschiedenis.
Het Westen stuurt tanks naar de Oekraïne. Ik zie een escalerende dynamiek ontstaan die doet denken aan 1939. Rutte doet volop mee aan de retoriek. Ik hoop waarlijk niet dat ik gelijk krijg. Dat de geschiedenis straks op eenzelfde manier geschreven wordt.
Over dat soort dingen denken ze bij defensie na, zei Rutte, toen hem naar de ins en outs van de tanks werd gevraagd. Laat het denken in dit soort situaties alsjeblief niet aan de militairen. Dat hebben we in Indonesië ook ooit gedaan. Dat gaat altijd de verkeerde richting in.
Waarom wordt er geen druk gezet op de twee landen in oorlog om met elkaar om de tafel te gaan zitten. Die hele ellendige toestand beëindigen. Deëscaleren. Het schijnt Rutte niet meer te lukken. Het is triest. Het maakt me een beetje verdrietig.
Ineens wist ik het. Rutte moet weg! Hij heeft lang het voordeel van de twijfel gekregen van mij, maar na gisteren ben ik het ineens anders gaan zien. Een rare man, niet in staat zich erboven te trekken. Geen man meer voor deze tijden. Rutte moet weg.
