 |
| Erwin Olaf, “Im Wald, im Nebel”, 2020 |
Het moet zo zijn
De late roeping
Kwam ik steeds
Een stap vooruit,
Het moet zo zijn
De grote liefde
Die zich langzaam
Toch ontsluit
Het moet zo zijn
De dichter in me
Die niemand hoort
In zwak geluid
Het moet zo zijn
Zoals het zijn moet
Maakt het niemand
Nog wat uit
Als het is
Zoals het zijn moet
Interesseert het mij
Geen fluit.
