 |
| John Constable, “Rainstorm over the Sea”, 1824-1828 |
In 2019 reed ik in goed en ruim gezelschap per bus langs de Zuidkust van Engeland. Bij de Engelse kust denk ik altijd aan John Constable, die mijn reisgenoten niet kenden. Denk ik, tenminste, ik vroeg er niet naar. We reden ter hoogte van Brighton.
Tussen 1824 en 1828 bezocht Constable met regelmaat Brighton, waar zijn vrouw in de zeelucht kuurde vanwege TBC. Vaak zette hij zich met zijn penseelden aan het strand, weg uit de drukke stad, en tuurde naar de einders, maakte talloze schetsen van de zee zoals hij die zag. Een impressie van branding, licht en weersomstandigheden, altijd wisselend, nauwkeurig uitgewerkt maar zonder precisie in weergave. Leg dat maar eens uit. Een hevige stortbui vastgelegd met slechts een paar vegen verf, waarin de penseelstreken nog te zien zijn. Kwetsbare bootjes. Een vluchtig moment waarop het zonlicht door de onweerswolk breekt, naar de zwart gekleurde zee. Het gevoel van het moment. Een moment van hoop in stressvolle tijden. Dat is het! Daarom was hij in Brighton. Daarom was ik in Engeland.
