 |
| Jan Wolkers, “Winterbeeld III”, 1995 |
Onno Blom, biograaf, zei ooit tegen Jan Wolkers: “Hermans vond dat hij door gevaarlijke gekken werd omringd.”
“Dat is zo”, antwoordde Wolkers, “maar hij was er zelf ook een. Ik mocht hem graag, vond hem een groot schrijver, maar hij was erg gefrustreerd.” En na korte stilte: “De mens is bij uitstek een gecastreerd wezen. Hij had nooit over een God mogen nadenken. Hij had nooit verder mogen gaan dan eten, drinken, neuken”.
Een groots antwoord, met humor en diepgang. Vooral dat. Ik denk er een poosje over na. Niet iedereen is hetzelfde. En ik ben geen Jan Wolkers. Maar ik durf nog niet zeggen: gelukkig maar!
