 |
| Richard Philips, “Scout”, 1999 |
Richard Phillips (1962) is een Amerikaans kunstschilder, opgeleid in een klassiek-academische stijl, bekend geworden door zijn hyper-realistische schilderwerken, vaak portretten, op groot formaat. Zijn werk sluit aan bij de pop-art van Andy Warhol, die zijn grote voorbeeld was. Vaak werkt hij in series. Regelmatig maakte hij ook producties voor de reclame-industrie.
Phillips’ schilderijen kenmerken zich door een zekere ambiguïteit. Enerzijds doet hij een appèl op schoonheid en alles wat door de moderne westerse mens aantrekkelijk wordt gevonden, onweerstaanbaar, anderzijds creëert hij afstand, hij toont iets onbereikbaars, een illusie. “Kunst is illusie”, zei hij ooit, “net zoals reclame, televisie, film, politiek, succes. Alles draait om de beeldvorming. Niets is echt”. Phillips neemt foto’s als uitgangspunt voor zijn schilderijen, niet als inspiratie, maar naar eigen zeggen vooral om ze te analyseren.
“Scout” maakt deel uit van een reeks uit einde jaren negentig waarin Phillips het optimisme van de softporno-industrie uit de jaren voor de aids-epidemie “analyseert”. Alles kon, alles mocht. Door een serie hoog-erotische portretten op enorm formaat te presenteren, als een soort reusachtig pornomagazine, maakt hij er bijna iets afschrikwekkends van, maakte hij de uit haar voegen geraakte perceptie van seksualiteit bijna voelbaar. Je voelt schaamte, verbazing dat het zover heeft kunnen komen. Tekenend is dat “Scout” op de cover prijkt van een Taschen boek uit 2005, over moderne kunst, maar dan zonder dat de borsten van het meisje zichtbaar zijn. Ook bij googelen is wordt steeds alleen haar gezicht weergegeven, wat de essentie ontneemt, maar weer een andere boodschap geeft.
Alles is illusie, luidt het adagium van Phillips. Ook in de politiek. Che Guevara was vooral zo populair omdat hij zo mooi op de foto paste, zijn ideeën waren bijzaak. Voor de door hem geportretteerde Chileense communiste Camilla Vallejo geldt iets vergelijkbaars. Alles draait om beelden, beeldvorming, verkopen van illusies. Vraag is wat haar drijft, of er nog iets waarachtigs in haar schuilt? Uiteindelijk worden het allemaal slaven van hun eigen beeldvorming. Of het erg is? Als we het maar weten, denk ik dan, als we er maar doorheen kunnen kijken. Kunstenaars als Phillips helpen daarbij. En dan kan het zelfs weer mooi zijn.
Enkele portretten door Phillips
 |
| De Chileense communiste Camilla Vallejo |
 |
| Miss Parkett |
|
 |
| Linsay Lohan |
|
