 |
| Louis-Léopold Boilly, “Een spelletje biljart”, 1807, 56 x 81 cm, Hermitage Museum |
Boilly is een van de belangrijkste schilders van het Frankrijk na de revolutie van 1789, met haar veranderde sociale verhoudingen en daarmee normen en smaak. Dit was onder andere te zien in de vele biljartzalen van Parijs, waar mensen van alle standen en leeftijden kwamen, niet alleen om biljart te spelen, maar vooral ook om anderen te ontmoeten, het nieuws te bespreken, te roddelen en zeker ook om te flirten. De hazewindhond, die de aristocratie symboliseert, en het straathondje staan zij aan zij. En ook vrouwen nemen deel, geheel evenwaardig aan de mannen.
“Een spelletje biljart” is een fascinerend schilderij. Ik loop alle gestalten af en steeds weer komen nieuwe associaties op. De mengeling van rangen en standen heeft ook iets erotiserends, in een bepaald opzicht. Omdat erotiek niet door standen wordt begrenst, niet eens misschien door leeftijd. Het is de tijd van Napoleon. Het nieuwe keizerrijk. Alles was opeens anders, alles kon. Van tijd tot tijd heb je zo’n periode. Ik was kind in de jaren zestig. Nu bijna oud. Misschien wordt het tijd dat er nog eens zo’n periode komt. Tegenwoordig kan niks meer.
