 |
| Monet, “Hôtel des Roches Noires, Trouvilles”, 1870 |
Dan ook maar even Claude Monet, die ook in Trouville-sur-Mer schilderde. In de jaren 1860 zou hij er een hele reeks strandtaferelen maken. In de stijl van
Boudin, op een krijtwitte ondergrond, hoewel de vlakverdeling en een zekere stijfheid van de figuren soms eerder aan Manet doen denken. Het snapshot-idee van zijn werken preludeert op het impressionisme.
Dat Monet vaak aan de Normandische kust schilderde was niet zo verwonderlijk, aangezien zijn familie uit Le Havre kwam en - niet onbelangrijk - zijn grote liefde Camille Doncieux graag vertoefde in de mondaine badplaatsen, in het bijzonder ook in Trouville en in Saint-Étienne-Adresse. Meermaals zou hij haar ook afbeelden op het strand, en plein air (de zandkorrels zitten nog op de doeken waarop ze staat geportretteerd), genietend van het leven, zoals ik op vakantie.
Bovenstaand schilderij toont het schitterende hotel Roches Noires te Trouville, dat ik bezocht. Geschilderd aan de vooravond van de Frans-Duitse oorlog representeert het hotel ten volle de glorie van het tweede keizerrijk. De vlaggen representeren nog de internationale broederliefde. Proust zou er verblijven en beschreef het in zijn magistrale
Op Zoek naar de Verloren Tijd. Monet zelf echter had in 1870 financiële problemen en moest genoegen nemen met een klein pensionnetje achteraf. Hetgeen uitermate tot zijn spijt moet zijn geweest, gezien zijn toewijding aan Camille, met haar parasolletje voor het prachtige hotel. Zo moet het gegaan zijn!
 |
| De houten promenade op het strand van Trouville, 1870 |
 |
| Sur les Planches de Trouvilles, Hôtel des Roches Noires, 1870 |
 |
| Camille op het strand bij Trouvilles, met mondkapje, 1870 |
 |
Camille met de vrouw van Eugène Boudin aan het strand van Trouvilles, 1870
Delen van de lucht, de bovenkant van de parasol en de hand van Mdm. Boudin zijn onbeschilderd.
|
