Richard Bergh, “Noordse zomeravond”, 1899-1900

Flaubert, een groot kunstkenner, beschreef in zijn dagboeken en notities veel schilderijen. Opvallend is dat hij bijna nooit een oordeel geeft. Of misschien moet ik het zo zeggen: hij benoemt en beschrijft alleen de schilderijen die hij mooi vindt. Dat is zijn oordeel.

Ik heb 450 schilderijen beschreven op Wikipedia. Op Wikipedia mag je geen oordeel geven. Doe ik ook nergens. Mijn keuze is mijn oordeel. Er staat vrijwel geen werk tussen dat ik niet mooi vind, of op zijn minst interessant, met een mooi verhaal eromheen.

Inmiddels heb ik op dit blog ook een hele reeks schilderijen beschreven. Hier mag ik wel een oordeel geven. Bevalt me dat beter? Vaak wel, maar niet persé. Soms nodigt een werk uit tot persoonlijke reflectie, heeft het een bijzondere persoonlijke betekenis, maar in andere gevallen kan het prima met een zekere distantie worden beschreven. Net als Flaubert deed. Ik herlees mijn beschrijving van Berghs “Noordse zomeravond”, dat een bijzondere gevoeligheid bij mij oproept. De verstrekte info versterkt dit. Je hoopt op een zekere verstandhouding met de lezer. Als het niet pakt heeft het nauwelijks waarde.