Weemoed vanuit een positief gevoel

 

Willem Bastiaan Tholen, “Schaatsen”, 21 x 32 cm, Museum Gouda

Mijn opa van vaderszijde was twaalf. Mijn oma vijf. Het jaar is 1905. Zo ver en zo dichtbij. Alsof ik er zo achteraan schaats. Ik zie de brede sloot achter mijn ouderlijk huis. De weiden in de verte. Niet wetend dat alles voorbij zou gaan. Verwachtend dat alles zou blijven. 

In mijn hoofd is dat alles gebleven. Verleden, heden en toekomst. In mijn hoofd is alles stabiel. De kerkklok in de verte staat al eeuwen. De wilgen langs de kant zie ik nog steeds. De zwierende schaatsers die doen denken aan mijn oma. Mijn opa uit 1893, die ik nooit gekend heb.

Tholen voelde dit al perfect aan, meer als honderd jaar geleden. Hij werd aanvankelijk geassossieerd met de Haagse School, maar allengs kroop er een zekere levendigheid in zijn werk die hem uniek maakte. Zijn werk geeft weemoed vanuit een positief gevoel. Dat past mij, nu de dagen weer donkeren.