 |
| Willem Bastiaan Tholen, “Plankier Enkhuizen”, 1918, particuliere collectie |
Willem Bastiaan Tholen was een Hollander in al zijn vezels. Maar hij had ook Scandinaviër kunnen zijn. In Zweden zijn veel meren en overal stijgers. Ik was er en heb op die stijgers gezeten. Gezwegen. Een stijger leidt tot mijmeren, melancholie, over einders die nooit zijn bereikt, over verten die zwak blijven roepen. Waai waai. Scandinavië heeft mooie landen, ik ben er geweest, nog niet zo lang geleden, en ik was er graag. Maar ook Nederland is mooi, nog steeds, als je het maar wilt zien. Ik woon er graag, net als Willem Bastiaan Tholen. En het verschil met Scandinavië is uiteindelijk niet zo groot. Dat wist ook Tholen. Dat zie ik in “Plankier Enkhuizen”. Dat voel ik bij herinnering.
