Bozigheid

 

Gustave Courbet, “Le désespéré”, 1841

Bij al die activisten zie ik alleen maar bozigheid. Tegen corona, voor het milieu, dierenbeweging, maakt niet uit wat. Ik ga er Freudiaans van denken. Waar komt dat toch vandaan, vraag ik me steeds af. Want het gaat natuurlijk nooit om de zaak zelf, maar om een eerder ontstane frustratie te luchten. Reactie formatie noemde Freud dat, of sublimatie, wat overigens niet hetzelfde is.

Ik denk aan Greta Thunberg, Willem Engel, Volkert van der Graaf. Daar zou je een boek over kunnen schrijven. Voer voor psychologen. Laten we toch een beetje aardig zijn voor elkaar, schiet dan door me heen. Maar ik ben te naïef. Wat zou ik me nog druk maken. Laat dat maar aan anderen, die het harder nodig hebben. Scheelt weer een behandeling.