Ernst Haas, Salzburg, 1945
Ik ben niet geïnteresseerd in nieuwe dingen fotograferen. Ik ben geïnteresseerd in nieuwe dingen zien! Anders zien. Je wordt de dingen die je ziet en geeft ze terug, net als een schilder, een muzikant. Een je eigen taal. Ik noem het dromen met open ogen.
Ernst Haas (1921-1986) was een Oostenrijks fotograaf, later Amerikaan geworden, veel werkzaam in New York, maar ook in Parijs en Spanje. Hij behoorde tot de grootsten van zijn tijd, was president van Magnum, had in 1962 als eerste een expositie in het MoMA met enkel kleurenfoto’s en leverde met The Creation het meest succesvolle fotoboek af uit de jaren zeventig.
Dromen met open ogen! Bovenstaande foto is nog in zwartwit, uit zijn beginperiode, kort na de oorlog, toen hij op de zwarte markt net zijn eerste Rolleiflex-camera had gekocht. Talent verloochend zich zelden. Vanuit de Festung Hohensalzburg. Een uitzicht van eeuwen. Wat is eigenlijk veranderd?
De foto hieronder is van 1954, genomen in Montmartre. Na ons trouwen in 1986 hadden we daar een hotel. Het voelt alsof ik er terug ben. Net als bij de foto hierboven ervaar ik de nieuwe toekomst. Vanaf het nieuwe jaar een nieuwe loopbaan, een ommekeer, een life event, zo leerden we in de psychologie. Af en toe is dat heel erg nodig. Een nieuwe droom, zo lang het nog kan.
En het kan nog steeds!
Montmartre, 1954
