(Annie M.G. Schmidt)
Jip en Janneke waren er al in de jaren vijftig, toen zelfs ik er nog niet was. De herinneringen echter gaan vooral terug naar mijn prille vaderschap. Nu nader ik mijn vakantie, nu hoop ik op rust, in de tuin, onder de parasol. Samen met mijn Janneke, veel boeken, niet meer van Jip, maar de tekeningen van Fiep Westendorp maken me nog steeds blij. In elk geval even, omwille van het vooruitzicht.
We lijken wel een beetje op die twee. Voorlopig denk ik nog niet aan stoppen.
