 |
| Niels Frederik Schotte-Jensen, 1890 |
Soms lees je iets en openbaart zich het volledige leven, in twee korte alinea’s.
Karl Friston (1959) wordt algemeen beschouwd als een van de belangrijkste neurowetenschappers van onze tijd. Via Freuds principe van de constantheid kom ik bij Fristons principe van de vrije energie. Het gaat daarbij volgens Friston om een fundamentele natuurwet die stoelt in de biologische evolutieleer. Volgens Friston moeten alle levende organismen een lichaamsgrens handhaven en weerstand bieden aan entropie, die anders zou leiden tot desintegratie van de innerlijke staat. Ofwel tot de dood. Het gaat om overleven. Het is een wezenlijk principe, niet alleen om de evolutie te begrijpen, maar wellicht onze hele menselijke samenleving. En meer, groot en klein. De reikwijdte beslaat het hele leven.
Op een minder hoogdravend niveau komt het er op neer dat mensen, als alle levende wezens, voortdurend bezig zijn met energie besparen. Oftewel: we streven naar rust en stabiliteit, willen dat verwerven en behouden. We proberen onzekerheid en onverwachte gebeurtenissen in de kiem te smoren door voortdurend mentale modellen te maken die anticiperen op wat komt. En als we daar niet mee kunnen dealen eindigen we bij de psycholoog. Ik zie dat elke dag opnieuw.
