 |
| Alain en Romy |
Op de middelbare school kregen we ooit bioscoopkaartjes en konden we kiezen uit drie films. Wij gingen naar Borsalino. Welke de ander twee waren weet ik niet meer. Borsalino was toen al niet zo mijn film, maar als de anderen riepen van wel ging je mee. Zo werkte dat in die tijd.
De film ws een gangsterliefje geloof ik, eigenlijk ben ik het gewoon vergeten. Maar Alain Delon bleef wel hangen, als het prototype van de mooie man. Hoogste categorie. Maar misschien kwam dat ook wel omdat mijn moeder dat zei. Ik was nogal beïnvloedbaar in die tijd.
Een tijdje geleden zag ik een documentaire over Romy Schneider, meer in het bijzonder over haar verhouding tot Delon, waar ze nooit echt van los is gekomen. Romy heeft bij mij nooit in de hoogste categorie gezeten. Teveel associaties met SiSi. Te zoet. Toen we bij haar dood kwamen bungelde er een traan over mijn wangen. Ik kreeg een ander beeld van haar. En ook van Alain.
We weten niet alles van de meeste mensen. Van de meeste mensen weten we weinig. Nieuwe informatie kan het beeld van de ander soms veranderen. Soms drastisch veranderen. Zelfs na bijna vijftig jaar.
