 |
| In therapie |
Ik begin na te denken over de vraag: wat na mijn pensioen?
Maarten van Rossum zijn ooit na zijn pensionering: iedereen met pensioen zou een soort van project moeten hebben, iets waar je je bed voor uit moet. Maarten is een beetje in verval geraakt, maar ik vind dat toen een hele wijze opmerking. En ik denk nog steeds.
Ik kan weer muziek gaan maken, meer reizen, elektrisch fietsen, veel lezen natuurlijk, maar dat zijn ook allemaal dingen die je niet kan doen.
Ik kan gaan fotograferen; deze week maakte ik bovenstaande foto bij het verhuizen van mijn zoon en haalde er voldoening uit. Maar ik schrijf ook al mijn blogjes. Dat wil ik ook blijven doen, straks wellicht elke dag. Dat komt al meer in buurt van Maartens advies.
Ik denk dat ik toch uitkom op het schrijven van een boek, wat ik al eens geprobeerd heb toen ik vooraan in de twintig was. Een roman. Maar dan moet ik wel een onderwerp hebben. Inspiratie. Ik hoop dat die in de komende tweeënhalf jaar gaat komen. Anders kom ik toch weer uit bij de foto en kan ik natuurlijk ook gewoon blijven werken, als zzp, maar dat is er eigenlijk weer niks om over te hoeven nadenken.
En we willen toch allemaal blijven dromen, niet? Bij leven en welzijn, tot aan het gaatje.
