 |
| Valloton, “Torse de femme nue de dos”, 1924 |
“Hè, schrijven wat je denkt is zoo fijn, zoo roef, roef, je weet zelf niet hoe je 't doet. 't Staat er ineens precies zooals 't er staan moet. En als je 't dan naderhand leest, dan leef je in eens weer je eigen leven van toen en toch weet je niet, of je dat nu zelf bent of een ander."
Nescio, Dichtertje
Altijd heb ik willen schrijven. Altijd heb ik geschreven. Roef, roef, soms weet ik zelf niet hoe ik het doe. En als ik het naderhand lees, weet ik ook weer waarom ik het doe. En altijd heb wíllen doen. Ik leef mijn eigen leven. Ook al ben ik soms een ander.
Soms denk ik, durf ik het zeggen: het is nog niet zo slecht!
