 |
| Jan Mankes, “Woudsterweg bij Oranjewoud”, 1912 |
‘En de vele vergulde toppen van zomerboomen en herfstboomen en al de wolken.
Ik zou willen dat die leefden, dat dit vergankelijkste leefde zoo lang als de gedachte kan reiken,
dat al dit teere, dat ik zelf zou leven zoolang als men Hollandsch kan lezen,
zoo'n eenvoudig mannetje als ik ben, dat zou ik willen’.
(Nescio)
De eeuwigheid gevangen in een ogenblik.
Jan Mankes (1889-1920) schilderde in dezelfde tijd dat Nescio zijn stukjes schreef. Hij overleed in 1920. Voor mijn gevoel is Nescio ook rond die tijd overleden, maar ik heb zijn biografie en weet dat het niet zo is. Misschien had die biografie er nooit moeten komen, misschien had na 1918 wel nooit uit moeten komen wie de man achter Nescio was. Misschien hadden we dan wel gedacht dat Mankes en Nescio een en dezelfde man waren geweest. Misschien zitten ze samen in de hemel, met hetzelfde inzicht, naast dezelfde God.
