Ik ben alweer terug. Maar toch nog even…
In Kopenhagen waren we in een Italiaans restaurant waar aan de muur foto’s hingen van Italiaanse sterren, allemaal aan tafel. Sophia Loren had ik zo herkend, maar eentje rechts achterin was lastig, hoewel ik voelde dat ze naar me keek. We moesten elkaar kennen, dat voelden we, allebei. Ze keek me verwijtend in de ogen. Na wat googelen vond ik Monica Belluci. Natuurlijk. Het schaamrood steeg me naar de wangen. Hoe had ik haar niet kunnen herkennen. Misschien omdat ik de lange benen miste. Maar ook zonder blijft ze de mooiste. Verdorie. Geen goede beurt.
Enfin, de foto vandaag dan maar in mijn blog, om het goed te maken. En die van Sophia uiteraard ook. Voor mijn vader zaliger, zal ik maar zeggen, waar ik weer even aan moest denken.
