 |
| Lillian Gish in “The White Sister”, 1923 |
Tussen scherm en stille mensen,
Hoor je vogels, ruisen, wind,
Wellen vaak verdwenen wensen,
Vind je het verzonken kind,
Jaag je op vergeten jaren,
Verlang je naar verloren land,
Blijf je onverstoorbaar staren,
Zoek je ongezien verband,
Komen veelal weinig woorden,
Dwaal je van de wereld weg,
Stel je stuurs dat ik je stoorde,
Hoor je zelden wat ik zeg,
Wellen veel verloren tranen,
Gaan gedachten groter rond,
Laat zich leven buiten wanen,
Waar je ooit je ware vond,
Boven heimwee haast verheven,
Van verveling naar verdriet,
Blijft je blad schier onbeschreven,
Tot je zwijgend niets meer ziet.
