In Nescio’s verhalenbundel ‘Boven het dal’ staat een mooie schets onder de titel ‘Najaar’. Nescio introduceert daar een soort alter-ego onder de naam Janus, die hij laat zeggen: “Hij was de man die iets miste en hij wist niet wat, de man die iets verlangde en hij wist niet wat, de man die iets zeggen wilde en hij wist niet wat. <…> War miste-n-i? Hij zij datti een gebroken hart had en dat de scherven overal door zijn gestel zwierven en eruit moesten zweren.”
Lieneke Frerichs heeft een dikke biografie geschreven over Nescio, over Frits Gronloh dus, die zijn hele leven niks had meegemaakt. Dat laatste wilde ik niet lezen, maar ik hoopte vooral antwoorden te krijgen op de oorsprong van bovenstaande ontboezemingen. Ze kwamen er niet. Ik heb de biografie maar weggezet in mijn bibliotheek op zolder, waar de boeken staan die ik niet meer bij de hand hoef te hebben.
Verder dan halverwege ben ik niet gekomen.
