Wielergeneraties

 

De Nederlandse wielerploeg arriveert op het circuit van Monthléry, nabij Parijs, om het parcours van het WK 1933 te verkennen.
Achter in de auto zit Marinus Valentijn die uiteindelijk derde zou worden, na Georges Speicher en Antonin Magne. In het midden Gerrit van der Ruit die negende werd. Rechtsachter (goed kijken) de derde Nederlandse deelnemer Thijs van Oers. Voorin de Nederlandse begeleiders, met sigaret verzorger/oud coureur Guus Schilling en ernaast ploegleider/journalist Joris van den Bergh.

Ik zit wat te neuzen op een webpagina over historische momenten uit de historie van het Nederlandse wielrennen. Ik volg van dag tot dag het verloop van de Ronde van de Toekomst in 1962, waar Jan Janssen voor het eerst van zich liet spreken met drie overwinningen en een derde plek in de eindklassering. Vijf jaar later zat ik samen met mijn vader voor de televisie toen Janssen, vermoeid na de achtervolging op de kopgroep, de overwinning op het wereldkampioenschap aan een jonge Eddy Merckx moest laten.

Ik stuit op enkele wel heel bijzondere foto’s van het wereldkampioenschap 1933, toen mijn vader ongeveer net zo oud was als ik tijdens de Ronde van de Toekomst in 1962. Mijn vader is er niet meer. Niemand zal zich het wereldkampioenschap 1933 nog actief kunnen herinneren. Hoewel…, een 98-jarige, die zou zeven zijn geweest, net als ik in 1967. Het wereldkampioenschap van 2058 is nog ver weg. Kinderen die nu geboren worden gaan mogelijk de 22e eeuw in. Soms schrik je van de getallen.

Een geweldige foto, trouwens. Wat een autorit moet dat geweest zijn…