 |
| Robert Levin, “Andy Warhol in de opslagruimte van The Factory, New York”, 1981 |
Andy Warhol was een man van vele gezichten. Ik zie ze op de foto. Zakenman, kunstenaar, verzamelaar, dromer, doener, man van durf, man van angsten. Alleen. Ook dat. Een leven om de kwetsbaarheid te verhullen. Een man zoals ik, zoals velen, enkelen wellicht, maar tegelijk ook weer helemaal niet.
Doe er maar wat mee! Dat denk ik op mijn werk ook wel eens. Maar uiteindelijk kom je er meestal wel uit.
Ik heb al eens geschreven dat er zo wel een aantal personen uit de geschiedenis zijn die ik zou willen interviewen. Interviewen als psycholoog, kijken of het lukt om naast ze te komen, dood als ze zijn, de oorsprong te vinden, verlangens, pijnpunten. Het dossier is voorhanden. Ziekbed in de kindertijd, toen zijn verzamelwoede ontstond, vader die mijnwerker was, verongelukt toen Andy dertien was.
Ik zie de weerspiegeling in de foto, die meer verteld als een hele biografie. Een paar sessies hadden kunnen volstaan.
