 |
| Karin Offutt, Taken it all in, 2012 |
 |
| Valentin Serov, Praskovia Mamontova, 1889 |
In de twee helft van de negentiende eeuw zijn we geworden tot wie we nu zijn. Tot wie ik nu ben, laat ik dicht bij mezelf blijven. De boeken die ik lees komen uit deze periode, de schilderijen die ik wil zien evenzo. Allen begint zo’n drie generaties eerder, wat herinnert wordt op basis van directe overleving. Mijn overgrootmoeder werd geboren in 1874 en overleed toen ik bijna vijf was. Ik zat nog bij haar op schoot.in 1889 was ze van dezelfde leeftijd als Praskovia Mamontova. Ze verzinkt in de vergetelheid, maar een toevallig portret uit 2012 van Karin Offutt doet me weer aan haar denken. Via Valentin Serov, die uit de tijd komt van mijn voorkeur. Bijzonder gevoel. Voor zover ik mezelf nog kan volgen.
