Gwen John, “Young Woman with a black Cat”, 1918-1922 |
“Da vicino nessuno è normale”
Van dichtbij bezien is niemand normaal.
Bij een vorige werkgever hing dit devies aan de muur van het hoofdgebouw. Ontleend aan een inrichting in Triëst. Het is lang geleden maar ik heb het altijd onthouden.
Toch kun je het ook omdraaien: van dichtbij bezien is iedereen normaal. Sommige mensen zijn beschadigd, soms op een haast onvoorstelbare wijze. Sommige mensen zijn versnipperd, zodat ze amper nog herkennen wie ze zelf zijn. Zichzelf weer moeten hervinden. Soms lukt dat, al is het maar een beetje. Als het lukt om dichtbij te komen ontstijg je de kwaliteit van het vak, en kun je voelen: van dichtbij is iedereen normaal. Dat is al waar het in het leven om draait.