 |
| Igor Cornelissen |
Zo rond mijn twintigste meende ik even dat ik communist was. Uit die tijd ken ik nog de naam van Igor Cornelissen, Trotskist. Twee jaar geleden overleed hij, 85 jaar oud, zo kwam ik te weten. Plotseling.
Ik zag een vlog met hem, waarin hij zich vastbeet in een detail uit het leven van Marinus van der Lubbe. In het detail openbaart zich het hele leven. Wie in godsnaam maakt zich nog druk om het lot van Van der Lubbe?
Enfin! Geen verkeerde mensen, die oude communisten, lang niet altijd, hoe dwalend ook geweest. Wie niet!
Van het communisme is niets meer over in Nederland. Wat overbleef is de bibliotheek van Cornelissen. Meer als duizend boeken uit zijn bibliotheek staan op Boekwinkeltjes te koop bij een antiquair te Zwolle, waar hij woonde. Vandaag ontving ik twee van die boekjes. Ik wordt er een beetje weemoedig van. Niet eens vanwege de teloorgang van het communisme, maar meer nog om zijn met zorg samengestelde bibliotheek. Dit is dus wat er gebeurt als je dood bent. Het is misschien ook wel een beetje waarom ik die boekjes bestelde.
