Het komt er niet op aan wat je gelooft, maar met hoeveel kracht en overtuiging je gelooft. Dat zegt Nagel in Mysterien. Voor psychologen is het een belangrijk principe. Geloven. Durven voelen.
Vandaag sprak een cliënt en die geloofde in magische krachten, in hekserij zowaar. Met een vriendin had hij twee door een draad verbonden poppetjes bij een vuur gehouden, de draad brandde door en de band met zijn moeder werd verbroken. Het luchtte hem op.
Ik vergeleek het met de stoelentechniek, uit de schematherapie. Zie Google. Moeder denkbeeldig in een stoel zetten, de mond snoeren en de stoel vervolgens buiten zetten, op de gang. Ook dat luchtte hem ook op, toen we dat deden.
In de pauze vertelde ik een collega over mijn vergelijking van de stoelentechniek met de rituele verbranding. Symbolisch een band verbreken. Eigenlijk zijn wij ook een beetje magiërs, zei ik, terloops ook nog even aan een geslaagde emdr woede-wrok-wraak refererend. Ze moest lachen. Pim toch, zei ze. Psychologie is een serieuze aangelegenheid. Als je maar gelooft, gaf ik haar terug. Met kracht en overtuiging.
