 |
| Alma Mahler-Werfel, ca. 1908 |
Alma Mahler gold lang als een prototype van de nieuwe vrouw, iemand die nieuwe manieren zocht om vrouw te kunnen zijn, meer dan alleen maar de vrouw van, ook al heette die Mahler.
Uit Alma’s dagboeken weten we dat ze vaak aan seks dacht:
“Waarom ben ik zo grenzeloos wulps? Ik verlang naar verkrachting - wie het ook moge zijn”.
Ik deze tijd kun je daar als vrouw niet meer mee aankomen, tenminste als je voor geëmancipeerd wil doorgaan. In haar eigen tijd kon je er trouwens ook niet mee aankomen, maar toch… Het geeft te denken over de mate waarin de tijdsgeest onze opvattingen bepaald. En hoe er wordt omgegaan met mensen die zich niet willen voegen naar die tijdsgeest. Als er iets van alle tijden is, dan is het dat wel.
Als we iets zouden moeten veroordelen, dan is het wel ‘het veroordelen’ zelf. Een paar uitzonderingen daargelaten natuurlijk.
