 |
| Eva Besnyö, “Vrouw en kat”, Amsterdam, Lange Leidschedwarsstraat, 1934 |
Evan Besnyö (1910-2003) was een Van oorsprong Hongaarse fotografe met Joodse roots. In 1930 verhuisde ze naar Berlijn om zich verder te ontwikkelen in haar vak, maar vanwege en het anti-Joodse sentiment daar week ze in 1932 uit naar Amsterdam. Ze was tijdens de oorlog betrokken bij het verzet, in de jaren zestig-zeventig ook bij de vrouwenbeweging. Dat beeld en haar verbinding van de meer zakelijke stroming van de ‘Nieuwe fotografie’ overschaduwt soms haar vroege contemplatieve werk, wat voor mij tot het beste behoord dat er in Nederland is gemaakt.
Bovenstaande foto typeert die contemplatieve benadering misschien wel het best. Een jonge vrouw ligt uitgestrekt voor een zich van vloer tot plafond uitstrekkend raam op de eerste of tweede verdieping van een gebouw in Amsterdam. Dromerig kijkt ze weg naar de hemel en lijkt haar gedachten de vrije loop te laten, terwijl een jong katje rechts van haar hoofd heel erg gefocust wordt door iets wat beneden gebeurt. Misschien is het wel dit contrast wat me zo intrigeert.
Waar droomt ze van, deze mooie vrouw, wat gaat ze doen als ze dadelijk weer opstaat? Hoe loopt het later met haar af in een wereld vol spanningen?
Het zou de openingsscène kunnen zijn van een film, waarvoor het scenario nog geschreven moet worden. Of misschien al geschreven is. De geschiedenis blijft zich herhalen.
De schoonheid van het leven evenzeer.
